Mijn interview met Hamas leider Osama Hamdan

Ok, since this very much concerns a Dutch topic, I'll keep this posting mainly in Dutch. It's basically about some left wing Dutch MP's who decided to meet a Hams-leader in Damascus. Big scandal in the Netherlands, since even Fatah doesn't talk to Hamas anymore after their Coup'd'Etat in Gaza. Turns out the Dutch members of parliament met Hamas leader Osama Hamdan. I interviewed Mr. Hamdan already in November 2004. Below, in Dutch, the interview.
Goed. Hieronder dus het interview dat ik op 24 november 2004 had in Beirut met Osama Hamdan, de Hamas-leider waar drie Nederlandse parlementsleden afgelopen vrijdag mee spraken in Damascus.

Maar wat ik nog wel even wil zeggen, is dat ik het uiterst merkwaardig vind dat traditioneel Westers links veelal zo enthousiast is over Oosters extreem rechts.

Ik bedoel: Ik vond Osama Hamdan een aardige kerel. Maar hij is een van de leiders van een foute club. Volgens haar eigen statuten wil Hamas "De vlag hijsen op iedere vierkante meter van Palestina." Hamas' slogan: "God is ons doel, de profeet ons voorbeeld, de koran onze grondwet, Jihad is onze weg en sterven voor God is onze meest begeerde wens."

En wat te denken van deze zin uit het Hamas statuut (artikel 7): "De Islamistische Verzets Beweging wil een realisering van God's belofte, waarbij het niet uitmaakt hoe lang dit gaat duren. De Profeet - God zegene hem en geve hem heil - heeft gezegd: De dag des oordeels zal niet plaatsvinden totdat de Moslims tegen de Joden vechten, wanneer de Jood zich verbergt achter rotsen en bomen. De rotsen en de bomen zullen zeggen:'Oh Moslims, oh slaven van God, er zit een Jood achter me. Kom en vermoord hem.' Alleen de Gharqad-boom zal niets zeggen want dat is een van de bomen van de Joden."

Tja, zoiets sluit echt aan bij de idealen van PvdA, SP en Groen Links.

Ook ageert Hamas, opnieuw volgens haar eigen statuten, tegen allerlei "door Joden geinfiltreerde clubs als de Freemasons, Lions Club en de Rotarians". Deze zionisten, zo meent Hamas, "zitten achter de internationale drugs- en alcohol handel". Ook zitten ze, volgens het Hamas statuut, "achter de Franse Revolutie en communistische revoluties [bedoeld wordt de Russische revolutie, h.d.] en andere revoluties waar we van gehoord hebben en nog van zullen horen."

Ik woon in het Midden Oosten en als ik met islamisten spreek - niet alleen Hamas, maar ook met andere clubs - dan valt het me altijd op hoe enorm hun haat is tegen, niet alleen "het zionisme" maar met name het communisme. Kijk, zeggen ze dan tegen je: Karl Marx was een Jood! Rosa Luxemburg was een Jood! Leon Trotsky was een Jood!

Natuurlijk zien Hamas en cs communisme als een "joods/zionistisch complot".

En daar zitten ze dan, afgelopen vrijdag in Damascus. De sukkels van de PvdA, van de SP en Groen Links tegenover de jongens van Hamas. De Rode Vlag, die ooit trots wapperde en een teken was voor de progressieve beweging, weggegooid. Of in ieder geval diep in de zak gestopt, want oh jee als de Hamas jongens het zien. Is het onwetendheid van de Nederlandse zijde? Is het een hedendaags Molotov-Ribbentrop pact? Ik weet het niet. Over mijn lijk dat ik ooit rechts zal stemmen, maar links bestaat inmiddels ook alleen nog maar uit een stel zotten.

En dan de conclusie van oppersukkel Martijn van Dam: "Ze [Hamas] zijn niet op zoek naar confrontatie maar willen Palestijnse eenheid creeëren”, aldus de PvdA'er.

Wat een bizarre opmerking net nadat Hamas een bloedige Coup D'Etat heeft gepleegd in Gaza. En eenheid? Goh, je meent het. Eenheid op z'n Gaza's, wel te verstaan. Ik zie het al voor me: Hamas-lid zegt tegen Fatah-lid: "Of je wordt nu onderdeel van mijn Hamas, of je wordt nu van de achtste verdieping van een flatgebouw gegooid."Leuke eenheid. Trouwens, heeft de delegatie nog gevraagd of ze wellicht een kussensloop van Jasser Arafat mogen hebben, want een van de eerste zaken die Hamas deed in Gaza was het plunderen van het huis van Jasser Arafat.

Ook zei Van Dam: „Ik vind het onbegrijpelijk dat de andere collega's dat niet doen en alleen maar een kant van de zaak aanhoren."

Dat is een beetje een drogredenering. Je kunt via duizenden websites, televisie en kranten er achter komen hoe Hamas denkt. Zo'n groep ontmoeten, zeker wanneer zelfs Fatah dat niet doet, geeft echter wel degelijk een politiek signaal af. Het is niet alleen maar "de andere kant van de zaak aanhoren".

Gelukkig dat Van Dam geen kamerlid was toen apartheid nog springlevend was in zuid-Afrika, want dan ging hij zeker steeds bij Botha op de koffie "om de andere kant te horen".

En dan nog dit. Op zijn eigen website stelt Van Dam de volgende vraag: Wat doe ik in de Tweede Kamer? Zijn antwoord: "Namens de PvdA-fractie voer ik het woord over de kenniseconomie, het mediabeleid, studiefinanciering en alles wat met telecom en internet te maken heeft. Daarnaast heb ik het oosten van Brabant als aandachtsgebied en vanzelfsprekend de regio Eindhoven in het bijzonder."

Mijn vraag: Wat doet zo'n gast eigenlijk in het Midden Oosten? Echt, het oosten van Brabant is toch werkelijk iets anders dan het Midden Oosten. Dit gebied wordt overspoeld door Westerlingen die hier allemaal een week lang een beetje interessant komen doen. Voor hen wordt het Midden Oosten pas een realiteit op het moment dat ze een knipselmap doornemen in het vliegtuig. Weg met dit soort Hekking's! Blijf in Juinen!

Dat hele bezoek van de in totaal tien Tweede Kamerleden heeft ongeveer 300 duizend euro gekost. Daar konden dus anderhalve maand lang 600 salarsissen van Palestijnse artsen in Libanon mee worden betaald.

Goed, ik draaf een beetje door. Want uiteindelijk maakt die ontmoeting tussen de drie Tweede Kamerleden en Hamas helemaal niets uit. Nederland speelt geen enkele rol in het Midden Oosten. Ik moest vandaag hier in Pakistan weer uitleggen dat Nederland in Europa ligt. En tijdens de cartoon-rellen van vorig jaar rende ik ook voor mijn leven door Beirut omdat bijna iedereen dacht dat Nederland en Denemarken hetzelfde zijn. En ik weet zeker dat Osama Hamdan de namen van de drie Nederlandse parlementsleden alweer is vergeten. En daar kan ik Hamdan geen ongelijk in geven.

Hieronder, zoals eerder gezegd, het interview met Osama Hamdan van 24 november 2004:

DE ZELDZAME OLIJFTAK VAN EEN HAMAS LEIDER

Door Harald Doornbos

BEIROET (GPD) – Aanslag, vergelding - aanslag, vergelding.

Terwijl de eindeloze spiraal van geweld tussen Israel en de Palestijnen al jaren duurt, suggereert de leider van de terreurbeweging Hamas in Libanon nu voor het eerst dat zijn organisatie niet meer uit is op de totale vernietiging van Israel. “Wij kunnen in vrede naast elkaar wonen.”

De hoofdstraat in het zuiden van de Libanese hoofdstad Beiroet staat vol met toeterende auto’s terwijl winkelend publiek overal rondloopt. Niemand let op het nauwe steegje, gelegen tussen een viertal flatgebouwen, waar een jonge man met een kalashnikov op wacht staat naast een zware, ijzeren slagboom. Hier, op de beneden verdiepingen van een hoog gebouw, bevindt zich midden in een volkswijk, het hoofdkwartier van de radicale islamitische Palestijnse verzetsorganisatie Hamas.

De leider van Hamas in Libanon heet Osama Hamdan, een 39-jarige Palestijn. Om hem te kunnen spreken, word je eerst uitvoerig gecheckt door Hamas. Nadat de bewaker de nodige telefoontjes heeft gemaakt, gaat de hefboom open en krijg je een begeleider toegewezen die je naar de derde verdieping brengt.

“Hier buiten geen foto’s maken,” zegt de man op strenge toon.

Daarna is het wachten geblazen in een klein kantoortje.

Natuurlijk is Hamdan niet op tijd; hij zou wel gek zijn. Want sinds Israel in maart van dit jaar de spiritueel leider van Hamas, Sheik Yassin, opblies, komt geen Hamas leider nog op tijd voor een afspraak. Dan maak je het wel heel makkelijk voor Israelische straaljager piloten.

Dat neemt niet weg dat Israel erin slaagde om kort daarna nogeen Hamas leider, Al Rantissi, te doden. En daar bleef het niet bij. Twee weken geleden nog bliezen de Israeli’s een auto op in de Syrische hoofdstad Damascus met daarin een top Hamas-lid.

Voorzorgsmaatregelen dus. Geen foto’s, geen aardige bewakers, geen gekeuvel met Hamas-medewerkers tijdens het wachten op Hamdan. Het enige wat je te horen krijgt is: “Wachten”. En tien minuten later nog een opmerking: “Rijbewijs of paspoort.” Kort daarop hoor je een copieermachine snorren.

Wanneer Hamdan uiteindelijk anderhalf uur later binnenkomt, schudt hij vriendelijk de hand en neemt plaats in een stoel.

“Nee”, zegt hij, “Wij zijn helemaal geen terroristen, wij vechten alleen maarvoor de bevrijding van ons land Palestina. Er komt een einde aan het geweld als Israel de bezetting stopt.”

Goed, met dat gezegd, kan het gesprek echt beginnen. Want de Palestijnse strijd bevindt zich in een diepe crisis. Niet alleen heeft de dood van PLO leider Jasser Arafat tot een machtsvacuum geleid aan de Palestijnse zijde, ook de door Amerika geleide oorlog tegen het terrorisme begint inmiddels voelbaar te worden voor Hamas. De Amerikanen hebben Hamas op de lijst gezet van terroristische organisatie’s. Tevens lijkt Israel sinds de aanslagen van 11 september meer speelruimte te krijgen van de VS om met geweld af terekenen met islamitische extremisten.

Een nieuwe situatie vraagt om een nieuwe aanpak?

“11 september heeft veel veranderd,” zegt Hamdad, “Vroeger luisterden de Amerikanen nog naar het Palestijnse standpunt, maar dat is sinds 11 september verdwenen.”

Volgens Hamdan zetten de Amerikanen Israel niet meer onder druk om tot een oplossing te komen.

“Vijftig jaar lang hebben de Amerikanen een verdedigingssysteem opgebouwd en op 11 september werd het duidelijk dat het gevaar voor Amerika uit een andere hoek kwam. DeVS is nu een gewond monster dat de Israeli’s haar gang laat gaan."

"Amerika is veel te druk bezig met Irak en Afghanistan en sluit haar ogen voor de Israelische politiek. Ik heb echter de hoop dat de Amerikanen diep in hun hart begrijpen dat wij slechts voor vrijheid vechten.”

Maar zelfs zonder directe bemoeienis van de Amerikanen, heeft de Israelische regering onderleiding van premier Sharon, besloten om zich volgend jaar terug te trekken uit de Gaza strip. Daar moet Hamas toch blij mee zijn?

“Oh, ja, iedere keer wanneer de Israeli's zich terugtrekken, is dat een goed teken. Een paar jaar geleden trokken ze zich terug uit zuid-Libanon, hopelijk binnenkort uit Gaza. Als ze tot het punt komen dat ze ook weggaan uit de Westelijke Jordaanover - wie weet wat er dan mogelijk is. Dan kunnen we wellicht in vrede leven.”

Deze woorden zijn nieuw voor Hamas. Want de organisatie, die een islamitisch Palestina voorstaat, heeft in haar handvest staan dat Israel vernietigd dient te worden. Hamdan’s opmerking ruikt naar een“twee-staten oplossing” waarbij Hamas genoegen neemt met een Palestijnse staat in de nu bezette gebieden, naast Israel.

“Ik zal het woord “twee-statenoplossing” niet noemen,” vervolgt Hamdan, “Maar ik weet wel dat als Israel doorgaat met het bouwen van muren zodat wij inwoners worden van een grote gevangenis, dat het lijden aan beide kanten voortblijft duren. Als Israel gaat voor een totale overwinning, zullen wij dat ook doen. Maar als ze zich terugtrekken uit de bezette gebieden, geloof ik dat er een mogelijkheid is om gezamelijk in vrede te leven.”

Deze zeldzame aanrijking van een olijftak door een Hamas leider betekent trouwens niet dat Hamdan de strijdbijl wil begraven.

“Hoeveel muren de Israeli’s ook zullen bouwen, we kunnen er altijd overheen, onderdoor of er dwars doorheen.”

Doelend op de raketten die Hamas activisten onlangs vanuit de bezette gebieden op Israel afvuurden, grijnst hij: “Bouwen ze een muur, houden ze er geen rekening mee dat wij raketten er overheen kunnen schieten. Wij zijn en blijven uiterst creatief.”

Harald Doornbos