DE AANSLAGEN IN BEIRUT VAN VORIG JAAR

Ok, een paar foto's van al weer een tijdje geleden. Maar vorig jaar werd Libanon getroffen door een serie aanslagen. Het begon met de moord op ex-premier Rafiq Hariri op 14 februari 2005, daarna ongeveer 15 aanslagen tegen of prominente Libanezen die tegen de invloed van buurland Syrie in Libanon waren of bommen die ontploften in woonwijken in Beirut waar met name christelijke Arabieren wonen. Hier vier foto's die ik maakte, vlak na een aanslag op een christelijke woonwijk in Beirut. Een paar gewonden, geen doden. De lokale boys waren not amused en wilden wraak tegen de Syriers. Met die wraak viel het gelukkig nogal mee, maar veel Libaneze christenen (ongeveer 40 procent van de bevolking), hebben niet echt veel op met Syrie, noch met veel moslim libanezen trouwens. Nederland mag ooit een zeer verzuilde samenleving zijn geweest, Libanon is dat nog altijd. Laatst ontmoette ik een christelijk meisje. Heel progressief allemaal, had ook moslim vrienden. Haar vader had ook niets tegen moslims, zei ze, ondanks het feit dat hij de commandant was geweest van een christelijke militie tijdens de burgeroorlog. "Maar," zei zei, "M'n vader zegt altijd: Het maakt me niet uit met wie je trouwt, als-ie maar christen is."

Trouwens, die term "christelijke arabieren" betekent niet dat dat die lui dus de hele dag in de kerk zitten of zo (sommigen natuurlijk wel). Wanneer je een Libanese christen bent, betekent dat eigenlijk alleen maar dat je wel een Arabier maar geen moslim, druze of Palestijn bent. Dus een niet gelovige christelijke Arabier in Libanon, zal zichzelf nogsteeds beschouwen als een 'christen'.

Goed, genoeg geleuter. Hieronder de foto's van de nasleep van de aanslag. De beelden spreken voor zich. Alle foto's: Harald Doornbos.