Tuesday, July 25, 2006

VISSEN MET HANDGRANATEN - ALTIJD GEZELLIG

Nadat ik vanochtend wakker werd, zat ik even op het balkon dat grenst aan m'n kamer. Koffie en een sandwich. Het was rustig. Geen bombardementen meer. tenmisnte voorlopig. Ik keek uit op de prachtige blauwe zee die direct aan het hotelletje grenst. Je kunt eigenlijk vanaf het balkon in het water duiken. Moet je niet doen, want het is er vrij ondiep. Maar toch. Als je een beetje verder door eht water loopt kan je heerlijk zwemmen. De afwezigheid van de explosies, het strandje, de blauwe zee, de koffie - oorlog is hel, zeggen ze. Maar dit heeft veel weg van een vakantie aan zee. Plotseling een enorme knal. Water spat meters omhoog. Ik schrik, want de explosie klonk dichtbij. Kijk uit over het water en zie twee jongens met netten staan. Don't worry - zeggen ze. De knal was afkomstig van de jongens. Ze hebben een stel handgranaten bij zich en die gooien ze in het water om mee te vissen. de explosie doodt alle vissen die in de buurt zwemmen. Best een handige manier om aan je voedsel te komen. Maar een tikkeltje merkwaardig blijft het natuurlijk wel. Is het eindelijk eens even rustig hier, wordt die stilte weer verstoord door de vissers met de handgranaten...

Harald Doornbos

4 comments:

christinA eijkhout said...

De tegenstellingen die ik in jouw blog en Riemers' blog lees treffen me keer op keer.
Hetzelfde land, totaal andere realiteiten, maar beide gebeuren.

Unknown said...

Keep safe, ik vond je blog via blogger en vandaag hoorde ik je in het Radio 1 Journaal.

Ook op Aruba blijven we zo op de hoogte.

Riemer Brouwer said...

Hoi hoi Harald of Saskia

Al weer een tijdje niets van je (broer) mogen vernemen, is alles goed? Graag een teken van leven!

Elsina said...

Ik zit in de warzone in Noord-Israel, Haifa bay. Het verhaal met de granaten doet me denken aan de Hezbolla rakketten die hier in zee vallen. Normaal hebben we omdeze tijd altijd veel kwallen, maar door de katyuchas zijn er geen kwallen!