At this moment it is impossible to judge how serious the clashes are, but on Thursday evening heavy fighting broke out in the Ain el Helweh Palestinian refugee camp in the Lebanese city of Saida, around 40 kilometers south of Beirut.
According to Lebanese TV clashes erupted between militants of the group Jund al-Sham (JaS) and fighters of Fatah (PLO). Jund al-Sham is a radical Syrian/Palestinian group, linked to Al Qaeda. Fatah, is the mainstream Palestinian faction.
I've been a couple of times to Ain el Helweh. Although the name stands for The Sweet Eye, it is basically a huge messy and dirty cluster of thousands of little apartments. Like in all Palestinian camps in Lebanon (and in Gaza), people basically live next or on top of each other. No, not a place to start a real-estate company. It is one of the biggest Palestinian refugee camps in Lebanon. From Ain el Helwe, many Palestinians have left for Iraq to fight the Americans. When I visited the place - with Fatah guys - you could see all these little offices of all these little factions with fat guys carrying big guns sitting in front of every door. I liked the place, because people were kind of nice to me. But certain area's were off limit - parts of the camp seem to be controlled by Al Qaeda-style islamists. Already in May 2006 fighting broke out between both groups after the islamists of JaS tried to execute a Fatah leader.
Clashes now in Ain el Helwe is a very significant development, because the Lebanese army is still trying to get rid of Fatah al Islam islamists in the Nahr al Bared camp, north of Tripoli. Everybody here in Lebanon seems scared that more camps will be engulfed in unrest and fighting. It now seems to have happened. There are a total of 11 Palestinian camps in Lebanon. The main problem is that Fatah isn't very strong anymore in the camps. Like everywhere in the Islamic world, secular Muslims are out of fashion, raging lunatic religious groups are very much in fashion.
Last thing: JaS (which stands for 'Fighters from Damascus') is very much a hardcore Islamic organization. Created in Afghanistan by islamists from Syria and by Palestinians, their aim is to overthrow the secular Syrian government. These JaS guys are basically 'the brothers' of Sunni extremists who took over Hama in Syria in 1982. They were later that year totally crushed by the Syrian army. I've been running around the Nahr al Bared camp for the last ten days, and, after speaking to many, many people in the north of Lebanon, it is clear that JaS has a very positive view of Fatah al Islam.
The question is now: Will the fighting continue in Ain el Helwe? Will JaS defeat Fatah and take over the camp? Will Ain el Helweh become a second Nahr al Bared?
Who says it is ever boring in Lebanon!
Harald Doornbos
Thursday, May 31, 2007
From now on: Harryzzz in English
Since most Dutch people speak English, I will continue this blog in English.
Please do not complain about spelling and/ or grammar mistakes - How many English speakers write flawless Dutch?
Cheers,
Harald Doornbos
Please do not complain about spelling and/ or grammar mistakes - How many English speakers write flawless Dutch?
Cheers,
Harald Doornbos
Kaart en uitleg Nahr al Bared kamp
Hierbij een kaartje (met dank aan google earth) van het Nahr al Bared Palestijnse vluchtelingenkamp ten noorden van Tripoli (noord Libanon). Legenda valt te lezen op de kaart.
Dit is geen definitieve situatieschets, slechts gebaseerd op wat ik zelf gezien of uit zeer betrouwbare bron vernomen heb. Ben vandaag (woensdag) nog dicht aan de frontlinie geweest en kon zien hoe het Libanese leger vuurde op met name twee gebieden in het kamp (de twee rode pockets, zuid en zuidoost op de kaart). Voor de goede orde neem ik dan maar aan dat zich in deze gebieden Fatah al Islam strijders ophouden. Ook weet ik van eindeloze gesprekken met Libanezen en Palestijnen die met grote regelmaat het kamp hebben bezocht (voordat de problemen begonnen) waar de hoofdkwartieren van Fatah al Islam zich bevinden (de twee rood gekleurde pockets direct naast de zee; noord en west). De drie groene streepjes in het water zijn drie Libanese oorlogsbodems die voor de kust liggen. Vanzelfsprekend heb ik niet alle Libanese leger posities gezien (journalisten worden niet overal toegelaten). Maar de buitenste ring van Libanese soldaten (aangegeven op de kaart in groen) klopt in ieder geval. Vast en zeker liggen er overal in de bosjes dichter rondom het kamp nog allemaal Libanese soldaten. Deze krijg ik echter niet te veel te zien. In de vorige post staan nog vier andere kaarten van de regio, waardoor de positie van het kamp in de regio een beetje duidelijker wordt. Nogmaals, deze kaarten zijn geen officiele 'battle-maps', maar slechts de samengevatte observaties van een journalist die daar inmiddels tien dagen lang rond rent. Als het goed is, kan je op de kaart klikken waarna-ie in een apart venster (en groter) verschijnt. Dat is natuurlijk als het goed is, want zo'n blog doet niet altijd wat ik wil.
Harald Doornbos
Dit is geen definitieve situatieschets, slechts gebaseerd op wat ik zelf gezien of uit zeer betrouwbare bron vernomen heb. Ben vandaag (woensdag) nog dicht aan de frontlinie geweest en kon zien hoe het Libanese leger vuurde op met name twee gebieden in het kamp (de twee rode pockets, zuid en zuidoost op de kaart). Voor de goede orde neem ik dan maar aan dat zich in deze gebieden Fatah al Islam strijders ophouden. Ook weet ik van eindeloze gesprekken met Libanezen en Palestijnen die met grote regelmaat het kamp hebben bezocht (voordat de problemen begonnen) waar de hoofdkwartieren van Fatah al Islam zich bevinden (de twee rood gekleurde pockets direct naast de zee; noord en west). De drie groene streepjes in het water zijn drie Libanese oorlogsbodems die voor de kust liggen. Vanzelfsprekend heb ik niet alle Libanese leger posities gezien (journalisten worden niet overal toegelaten). Maar de buitenste ring van Libanese soldaten (aangegeven op de kaart in groen) klopt in ieder geval. Vast en zeker liggen er overal in de bosjes dichter rondom het kamp nog allemaal Libanese soldaten. Deze krijg ik echter niet te veel te zien. In de vorige post staan nog vier andere kaarten van de regio, waardoor de positie van het kamp in de regio een beetje duidelijker wordt. Nogmaals, deze kaarten zijn geen officiele 'battle-maps', maar slechts de samengevatte observaties van een journalist die daar inmiddels tien dagen lang rond rent. Als het goed is, kan je op de kaart klikken waarna-ie in een apart venster (en groter) verschijnt. Dat is natuurlijk als het goed is, want zo'n blog doet niet altijd wat ik wil.
Harald Doornbos
Vier kaarten: Situatie rondom Fatah al Islam
Hieronder een aantal kaarten die ik heb gemaakt van de Tripoli regio in noord Libanon, die het hopelijk een beetje duidelijker maken hoe het er allemaal uitziet rondom het Nahr al Bared kamp waar de islamisten van Fatah al Islam omsingeld zijn door het Libanese leger. (klik op de iedere kaart en je ziet het allemaal wat duidelijker). De kaarten zijn niet volledig, maar slechts gebaseerd op wat ik met eigen ogen gezien / bevestigd heb. Deze vier kaarten met uitleg werken als volgt: eerste overzicht noord Libanon, tweede zoom in Tripoli en Nahr al Bared kamp, derde Tripoli gevechten op zondag 20 mei (eerste dag onrust) en vierde detail van gevechten in Tripoli op 20 mei. Ik was daar van 10.00 's ochtends tot 17.00 - dus de Tripoli kaart is gebaseerd op mijn ervaringen van die dag.
1. Noord Libanon:
3. Gevechten Tripoli stad op zondag:
Harald Doornbos
1. Noord Libanon:
2. Tripoli en Nahar al Bared kamp:
3. Gevechten Tripoli stad op zondag:
4. Close up gevechten Tripoli centrum (zondag 20 mei):
Harald Doornbos
Monday, May 28, 2007
BERICHT UIT TRIPOLI EN NAHR AL BARED KAMP
Beste mensen, Harryzzz wordt vaker niet, dan wel opgefrist. Maar de komende dagen probeer ik er weer wat verhalen op te zetten. Ik ben sinds vorige week zondag in Tripoli geweest. Vrij ongelooflijk allemaal wat ik daar gezien heb. Op dag een (zondag dus) werkelijk een oorlog in het centrum van Tripoli tussen Fatah al Islam (FaI) en politie/leger/gewapende burgers. Overal werd er geschoten. En dit dus allemaal midden in het centrum van Libanon's tweede stad. Uiteindelijk zijn de FaI militanten uit het centrum verdreven (merendeel gedood door het leger). Maar inmiddels had FaI het Palestijnse vluchtelingenkamp Nahr al Bared (15 km ten noorden van Tripoli centrum) volledig overgenomen. Bij al deze acties van FaI zijn tenminste 27 Libanese soldaten vermoord (sommigen doodgeschoten in de strijd, anderen werden verrast door FaI en soms zelfs in hun slaap onthoofd). Het Libanese leger is er nog steeds niet ingeslaagd (acht dagen nadat het allemaal begon) om FaI uit te schakelen. Hieronder een verhaal van me dat afgelopen zaterdag in de GPD kranten is verschenen:
ABDEL EN JAMAL HEBBEN HUN GEWEREN KLAAR STAAN
EL-MINIE – Op het kruispunt, gelegen vlak naast het omsingelde Nahr el-Bared Palestijnsevluchtelingenkamp, hebben zich op vrijdagmiddag niet alleen tientallen Libanese regeringssoldaten verzameld, maar ook een paar lokale Libanese jongens. En de jongens, allen twintigers, mogen dan burgers zijn, ze dragen net als de soldaten wapens. De een heeft een cowboyhoed op en houdt een kalashnikov in zijn hand. Een ander draagt nonchelant een geweer op zijn rug.
“Wij steunen ons leger in de strijd tegen Fatah al Islam en de Palestijnen in het kamp,” zegt een van de jongens.
Nog voordat hij is uitgesproken, klinkt er van dichtbij het geratel van een machinegeweer. Dan een paar enkele schoten, die weer gevolgd worden door langdurig geratel. Uiteindelijk duurt het vuurgevecht ongeveer 45minuten.
Zo klinkt dus een staakt-het-vuren rondom het kamp. Want officieel hebben leger en de omsingelde extremisten van Fatah al Islam afgesproken dat ze vandaag niet op elkaar schieten. “Kan je voorstellenwanneer de beslissende slag begint,” zegt een man.
Ondanks het geschiet, vertrekt bijna niemand een spier. Natuurlijk gaan de soldaten en de gewapende burgerjongens even in de berm staan of zoeken ze dekking tussen de huizen. Maar geen spoor van paniek of emotie.
Hier in het gehucht El Minie, zo’n zeshonderd meter ten zuiden van het Palestijnse kamp, zeggen deLibanese burgers dat ze helemaal niet willen vechten,maar gedwongen zijn zich te bewapenen vanwege de recente situatie.
“Zeventien jaar lang [sind het eindevan de burgeroorlog – hd] heb ik geen wapenaangeraakt,” vertelt Husam Shekkar, 35, die in een van huizen woont rondom het kruispunt, “maar nu kan ik niet anders. Al-Qaeda en hun Palestijnse bondgenoten bevinden zich op een steenworp afstand. Ik moet mijn huis verdedigen.”
Alle woningen hier – zo’n stuk of acht – worden bewoond door leden van de Shekkar familie. De schaduwin de tuinen is afkomstig van prachtige sinasappelbomen en bananen palmen. Bloemen staan in bloei.
Ondanks het geweld, biedt een bewoner koffie aan.“Volg me naar binnen,” zegt hij. In het huis bevinden zich afgezien van zijn bejaarde ouders, alleen manlijke familieleden. Alle vrouwen en kinderen zijn afgelopen zondag – toen leden van Fatah al Islam dit kruispunt en deze huizen aanvielen – naar een veiligere plek gebracht.
“Op zondag vochten wij actief met het leger mee tegen de terroristen van Fatah al Islam,” vertelt Abdel Nasser Shekkar, 45, die even verderop woont. “Maar nu het leger het kamp omsingeld heeft, dragen we slechts wapens in geval van nood.” Abdel Nasser haalt vervolgens een kalashnikov uit een kamer. “Iedereen in Libanon bewapent zich, je kunt niet als enige achterblijven,” zegt hij. Zijn zoon, de 22-jarige Jamal, een student, laat een zogenaamde ‘riot gun’ zien. Hiermee vecht hij tegen de leden van Fatah alIslam. “Deze extremisten geven de islam een zeer slechte naam,” meent Jamal, die een pleister op z’n neus heeft. Gewond geraakt tijdens gevechten? “Nee,” glimlacht hij, “boomtak tegen m’n neus”.
De Libanese familie’s in El Minie, die allen soennietische moslims zijn, hebben zeer concrete redenen om bang te zijn voor de leden van Fatah al Islam en hun Palestijnse bondgenoten. Nadat Abdel Nasser een videocamera uit een kamer haalt, speelt hij beelden af die hij vorige week donderdag zelf maakte vanaf zijn balkon. De beelden zijn uiterst exclusief, nog door geen buitenstaander gezien. Te zien valt hoe drie dagen voordat Fatah al Islam 27 Libanese soldaten doodschoot en onthoofde, bewapende leden van deze extremistische groep loopgraven aanleggen op niet meer dan 150 meter afstand van Abdel Nasser’s huis. De amateurvideo toont tenminse acht leden van Fatah al Islam. Ze graven en praten met elkaar. Als ze op een gegeven moment doorkrijgen dat ze gefilmd worden, pakt een van de extremisten een verrekijker waarna hij richting Abdel Nasser tuurt.
“Toen ik m'n camerauitzette,” vertelt hij, “Maakte de man met de verrekijker een lugubere beweging naar me, alsof hij m’n keel wilde doorsnijden.”
ABDEL EN JAMAL HEBBEN HUN GEWEREN KLAAR STAAN
EL-MINIE – Op het kruispunt, gelegen vlak naast het omsingelde Nahr el-Bared Palestijnsevluchtelingenkamp, hebben zich op vrijdagmiddag niet alleen tientallen Libanese regeringssoldaten verzameld, maar ook een paar lokale Libanese jongens. En de jongens, allen twintigers, mogen dan burgers zijn, ze dragen net als de soldaten wapens. De een heeft een cowboyhoed op en houdt een kalashnikov in zijn hand. Een ander draagt nonchelant een geweer op zijn rug.
“Wij steunen ons leger in de strijd tegen Fatah al Islam en de Palestijnen in het kamp,” zegt een van de jongens.
Nog voordat hij is uitgesproken, klinkt er van dichtbij het geratel van een machinegeweer. Dan een paar enkele schoten, die weer gevolgd worden door langdurig geratel. Uiteindelijk duurt het vuurgevecht ongeveer 45minuten.
Zo klinkt dus een staakt-het-vuren rondom het kamp. Want officieel hebben leger en de omsingelde extremisten van Fatah al Islam afgesproken dat ze vandaag niet op elkaar schieten. “Kan je voorstellenwanneer de beslissende slag begint,” zegt een man.
Ondanks het geschiet, vertrekt bijna niemand een spier. Natuurlijk gaan de soldaten en de gewapende burgerjongens even in de berm staan of zoeken ze dekking tussen de huizen. Maar geen spoor van paniek of emotie.
Hier in het gehucht El Minie, zo’n zeshonderd meter ten zuiden van het Palestijnse kamp, zeggen deLibanese burgers dat ze helemaal niet willen vechten,maar gedwongen zijn zich te bewapenen vanwege de recente situatie.
“Zeventien jaar lang [sind het eindevan de burgeroorlog – hd] heb ik geen wapenaangeraakt,” vertelt Husam Shekkar, 35, die in een van huizen woont rondom het kruispunt, “maar nu kan ik niet anders. Al-Qaeda en hun Palestijnse bondgenoten bevinden zich op een steenworp afstand. Ik moet mijn huis verdedigen.”
Alle woningen hier – zo’n stuk of acht – worden bewoond door leden van de Shekkar familie. De schaduwin de tuinen is afkomstig van prachtige sinasappelbomen en bananen palmen. Bloemen staan in bloei.
Ondanks het geweld, biedt een bewoner koffie aan.“Volg me naar binnen,” zegt hij. In het huis bevinden zich afgezien van zijn bejaarde ouders, alleen manlijke familieleden. Alle vrouwen en kinderen zijn afgelopen zondag – toen leden van Fatah al Islam dit kruispunt en deze huizen aanvielen – naar een veiligere plek gebracht.
“Op zondag vochten wij actief met het leger mee tegen de terroristen van Fatah al Islam,” vertelt Abdel Nasser Shekkar, 45, die even verderop woont. “Maar nu het leger het kamp omsingeld heeft, dragen we slechts wapens in geval van nood.” Abdel Nasser haalt vervolgens een kalashnikov uit een kamer. “Iedereen in Libanon bewapent zich, je kunt niet als enige achterblijven,” zegt hij. Zijn zoon, de 22-jarige Jamal, een student, laat een zogenaamde ‘riot gun’ zien. Hiermee vecht hij tegen de leden van Fatah alIslam. “Deze extremisten geven de islam een zeer slechte naam,” meent Jamal, die een pleister op z’n neus heeft. Gewond geraakt tijdens gevechten? “Nee,” glimlacht hij, “boomtak tegen m’n neus”.
De Libanese familie’s in El Minie, die allen soennietische moslims zijn, hebben zeer concrete redenen om bang te zijn voor de leden van Fatah al Islam en hun Palestijnse bondgenoten. Nadat Abdel Nasser een videocamera uit een kamer haalt, speelt hij beelden af die hij vorige week donderdag zelf maakte vanaf zijn balkon. De beelden zijn uiterst exclusief, nog door geen buitenstaander gezien. Te zien valt hoe drie dagen voordat Fatah al Islam 27 Libanese soldaten doodschoot en onthoofde, bewapende leden van deze extremistische groep loopgraven aanleggen op niet meer dan 150 meter afstand van Abdel Nasser’s huis. De amateurvideo toont tenminse acht leden van Fatah al Islam. Ze graven en praten met elkaar. Als ze op een gegeven moment doorkrijgen dat ze gefilmd worden, pakt een van de extremisten een verrekijker waarna hij richting Abdel Nasser tuurt.
“Toen ik m'n camerauitzette,” vertelt hij, “Maakte de man met de verrekijker een lugubere beweging naar me, alsof hij m’n keel wilde doorsnijden.”
Subscribe to:
Posts (Atom)