Foto's uit Bent Jbail

De onderstaande foto's heb ik twee dagen geleden gemaakt in Bent Jbail, in het zuid-Oosten van Libanon. Op deze plek is het zwaarst gevochten tussen Hezbollah strijders en Israel. De burgers zijn er - zoals zo vaak - weer de dupe van geworden. Bejaarden kwamen uit de ravage te voorschijn toen wij (een groep van journalisten) daar arriveerden, volledig shell-shocked. Achttien dagen durende bombardementen gaan natuurlijk niet in je kouwe kleren zitten. Het tragische was dat de meeste bejaarden gewoon door hun families waren achtergelaten, omdat er in sommige gevallen geen ruimte meer was in de vluchtauto's. De foto's laten het volgende zien: Journalist draagt bejaarde Libanese man door het puin naar een ambulance, een ontzettend aardig meneer, een shiekh, drinkt een flesje water, een oude vrouw en haar geestelijk gehandicapte broer zitten rillend op de grond - bang, honger en volledig verdwaasd, overzichtsfoto van centrum Bent Jbail - gele Hezbollah vlag nog in top.

De moslim sheikh was op zoek naar zijn neef die nog onder het puin ligt. Deze uiterst vriendelijke man ("volgens de christelijke calender ben ik 79, volgens de moslim calender 81") staat voor mij symbool voor de menselijkheid in tijden van haat, ellende en oorlog. " Hij zat daar tussen het puin, kon bijna niet meer lopen en vertelde zijn oorlogservaring aan me. "Gek he," zei hij, "De mens kan prachtige dingen doen, maar als je iemand in een hoek zet, dan verandert-ie in een beest." Soms heb je van die momenten dat je ontroering voelt - dit was zo'n moment.

















Harald Doornbos