Zuid Afghanistan is eigenlijk een enorme woestijn. Heel af en toe wat groen, geen bomen, lege rivieren. Volstrekt geen geschikt landschap dus voor een guerrilla-strijd a la de Taliban. In de meeste gebieden in het zuiden kan je kilometers ver kijken. Neem een verrekijker mee en het worden tientallen kilomters. Ga op de top van een berg zitten en je kunt letterlijk tot 80 kilomter verderop turen. Daarom vind het meeste geweld in zuid-Afghanistan plaats in de bergen, het noorden van Helmand, noorden Kandahar, noorden Zabul en geheel Uruzgan (afgezien van de hoofdstad Tarin Kowt, ligt in een vallei).
De gevechten van de afgelopen week vonden daarentegen plaats in het vlakke gedeelte van zuid-Afghanistan. Waarom? Daar bevinden zich de papervelden, iets dat essentieel is voor de Taliban aangezien ze geen officiele steun meer krijgen uit Pakistan en voor hun geld toevoer bijna geheel afhankelijk zijn van papaver/opium verkoop. Ook krijgen ze natuurlijk wat dollars uit de Al Qaeda pot, maar niemand heeft enig iedee hoeveel dat is en of het daadwerkelijk nog wat voorstelt.
In de vlakke gebieden vecht de taliban door gebruik te maken van de lokale bevolking. Deze vrij laffe methode van vechten is uitstekend voor de Taliban. Ze gaan in een dorp zitten, Amerikanen of Afghaanse leger valt aan. Vervolgens vermengen de Taliban strijders zich met de dorpelingen. Dus afgezien van aantal Talibanners sterft er geheid ook een groep burgers. Na de strijd en de terugtrekking van de Amerikanen/ Afghaanse leger, komt de Taliban terug en zegt tegen de dorpelingen: "Zie je nou wel, de Amerikanen en afvallige Afghanen zijn er alleen maar op uit om onschuldige mensen te doden." Vervolgens sluiten weer twintig dorpelingen zich aan bij de Taliban. Het mag dan niet overal zo gaan, maar bovenstaand voorbeeld is vrij veel voorkomend.
Foto is trouwens van de woestijn in Zabul, een berg en de nieuwe Taliban leider Mullah Camel.
(copyright foto: Harald Doornbos)
(Click 
No comments:
Post a Comment