DRIE FOTO'S UIT BAGHDAD

Omdat het weer (opnieuw, nog altijd enz) zo onrustig is in Irak, hier drie foto's die ik afgelopen november maakte in Baghdad tijdens een embed met een eenheid van de California National Guard.

1. Killing in Baghdad night. After ignoring four warning shots from US soldiers, a white car was fired at by US troops. The driver survived, but the man on the passenger seat, received multiple shotwounds. US troops tried to save his life, but he shortly died on the spot after this picture was taken. The US soldiers feared a suicide bomb, but the only stuff found in the car was a bag full of nuts. It is entirely unclear why the Iraqi driver drove straight at US troops and why he ignored the four warning shots. (copyright photo: Harald Doornbos)

2. Een jonge Irakie, lid van de vrij beruchte Wolve-Unit (Wolf eenheid) tijdens een operatie in zuid-Baghdad. De ene (met name shi'ieten en Koerden) beschouwen de Wolven als "beschermers" die veelal veel effectiever (en gewelddadiger) zijn dan de Amerikanen, en de ander (voornamelijk soennieten) die de Wolven zien als een semi-crimineel, semi-religieus doodseskader (en inderdaad, opnieuw een stuk gewelddadiger dan de Amerikanen). (Foto: Harald Doornbos)

3. Een jonge soenniet wordt ondervraagd na de nachtelijke bestorming van een paar huizen in zuid-Baghdad waar Amerikanen en Irakese ordetroepen vermoedden dat zich terroristen ophielden. (Foto: Harald Doornbos)

Afghaanse soldaat zit op z'n bed, met posters van Aishwarya Rai (Indiase Bollywood ster) aan de muur.


Tien soldaten van het ANA (Afghan National Army) leven op dezelfde basis als dertig Amerikaanse militairen in de Zabul provincie in zuid-Afghanistan. Afghanen en Amerikanen patrouilleren soms samen door de regio en ze leven min of meer gezamelijk op de basis. De Afghaanse soldaten zijn (in tegenstelling tot de meeste politiemannen) niet afkomstig uit Zabul, maar uit het noorden van Afghanistan. Het goede hiervan is dat er geen familie- of vriendschapsbanden bestaan tussen de soldaten en de lokale bevolking, wat er weer toe leidt dat het verstikkende "vriendjespolitiek en het voortrekken van neven, broers en andere familieleden" geen rol speelt. De lokale politie daarentegen zijn local homeboys - en dus trekken ze hun familieleden voor terwijl Afghanen die geen familie zijn met grote regelmaat worden beroofd. Politiemannen die roven, stelen en mensen zonder reden in elkaar slaan? Volledig normaal en geaccepteerd in Afghanistan. Leading nowhere with these guys....

(foto: Harald Doornbos)

Drie funky foto's uit Iran, waar ik een paar weken geleden was.

1. Achter op de brommer in Teheran, in de helm van mijn vriend (En ik maar denken dat-ie met een taxi aan zou komen toen hij meldde dat hij vervoer zou regelen!)

2. Op de parkeerplaats voor het graf van ayatollah Khomeini, een bus met de tekst: "Welcome to my bus, we go to trip, god bay." Zoals mijn moeder altijd al zegt: "Hier maakt men engels!" Maar grappig is het wel.



3. Je hebt IKEA en IKIA. Die eerste kennen we allemaal wel, die tweede toch iets minder. IKIA staat namelijk voor het Imam Khomeini International Airport, de net nieuwe luchthaven buiten Teheran. IKIA is ook een reusachtige hal en het heeft stoeltjes, maar die kun je niet kopen. In de vertrekhal een speciale ruimte - niet voor VIPs maar voor CIPs- Commericial Important Persons. En nee, met 100 dollar op zak kwam ik er niet in...

Zonsondergang, Bagram, vijftig kilometer ten noorden van Kabul. (foto: Harald Doornbos)

Twee Afghanen op een brommer, iets ten noorden van de hoofdstad Kabul.


(Foto: Harald Doornbos)

American Football op een Amerikaanse basis in het zuiden van Afghanistan.

Soms voetballen de Amerikaanse soldaten met leden van het Afghaanse leger. Maar voetbal is nou niet echt populair in Amerika. Dus af en toe gooien de VS soldaten onderling een balletje over. Alsof ze thuis zijn. Nou is het zuiden van Afghanistan, met woestijn, kamelen en bergen, nogal verschillend van New York city. Maar soldaten die uit Nevada of New Mexico komen, zeggen dat er eigenlijk niet zoveel verschil bestaat tussen Afghanistan en thuis. True, hier dragen ze wat meer wapens. Zelfs Texas is een behoorlijke 'softy state', vergeleken met de provincie Zabul hier.

(foto: Harald Doornbos)

Amerikaanse basis in Zabul provincie, zeventig kilometer ten oosten van de hoofdstad Qalat.


De basis is klein (ongeveer 80 bij 80 meter), ommuurd en ligt midden in een dorpje. Het heeft twee wachttorens (niet te zien op de foto), een slaapverblijf en een groot "voetbalveld". Op de foto zie je hoe de soldaten bezig zijn met zaken als het verbranden van vuil, twee gooien een Amerikaanse voetbal naar elkaar, eentje staat te barbequen (rechts onder). De twee humvee jeeps zijn op een verhoging van zand gereden. De schutter zit altijd achter een machinegeweer en kan op deze manier over de muur kijken of het kampje niet wordt aangevallen. Rechts boven de hoek waar een mortier staat, daar rechts naast een aantal humvee's die worden ingezet tijdens calamiteiten of voor patrouilles. In totaal bevinden zich ongeveer 1300 Amerikaanse soldaten in Zabul, zij heten Task Force Warrior.

(foto: Harald Doornbos)

Foto 2, kameel in woestijn in Zabul provincie, Afghanistan.


Zuid Afghanistan is eigenlijk een enorme woestijn. Heel af en toe wat groen, geen bomen, lege rivieren. Volstrekt geen geschikt landschap dus voor een guerrilla-strijd a la de Taliban. In de meeste gebieden in het zuiden kan je kilometers ver kijken. Neem een verrekijker mee en het worden tientallen kilomters. Ga op de top van een berg zitten en je kunt letterlijk tot 80 kilomter verderop turen. Daarom vind het meeste geweld in zuid-Afghanistan plaats in de bergen, het noorden van Helmand, noorden Kandahar, noorden Zabul en geheel Uruzgan (afgezien van de hoofdstad Tarin Kowt, ligt in een vallei).

De gevechten van de afgelopen week vonden daarentegen plaats in het vlakke gedeelte van zuid-Afghanistan. Waarom? Daar bevinden zich de papervelden, iets dat essentieel is voor de Taliban aangezien ze geen officiele steun meer krijgen uit Pakistan en voor hun geld toevoer bijna geheel afhankelijk zijn van papaver/opium verkoop. Ook krijgen ze natuurlijk wat dollars uit de Al Qaeda pot, maar niemand heeft enig iedee hoeveel dat is en of het daadwerkelijk nog wat voorstelt.

In de vlakke gebieden vecht de taliban door gebruik te maken van de lokale bevolking. Deze vrij laffe methode van vechten is uitstekend voor de Taliban. Ze gaan in een dorp zitten, Amerikanen of Afghaanse leger valt aan. Vervolgens vermengen de Taliban strijders zich met de dorpelingen. Dus afgezien van aantal Talibanners sterft er geheid ook een groep burgers. Na de strijd en de terugtrekking van de Amerikanen/ Afghaanse leger, komt de Taliban terug en zegt tegen de dorpelingen: "Zie je nou wel, de Amerikanen en afvallige Afghanen zijn er alleen maar op uit om onschuldige mensen te doden." Vervolgens sluiten weer twintig dorpelingen zich aan bij de Taliban. Het mag dan niet overal zo gaan, maar bovenstaand voorbeeld is vrij veel voorkomend.

Foto is trouwens van de woestijn in Zabul, een berg en de nieuwe Taliban leider Mullah Camel.

(copyright foto: Harald Doornbos)

IEDERE DAG EEN FOTO

Omdat ik geen tijd heb voor iedere dag een verhaaltje, hierbij iedere dag een door mij gemaakte foto uit het Groot-Midden-Oosten (oftewel van Afghanistan via Pakistan en Iran via Irak en Syrie naar Libanon en Egypte).



Afghaanse politieman kijkt om terwijl zijn collega's wapen-uitleg krijgen van een Amerikaanse soldaat, Zabul Provincie, Afghanistan. (copyright foto: Harald Doornbos)